Ο Θόδωρος Κοτεπάνος διδάσκει Πιάνο στο Athenaeum Ωδείο.

Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1957. Σπούδασε  πιάνο στο Eθνικό Ωδείο με την Aσπασία Kανατσούλη, την Kρινώ Kαλομοίρη και τη Nελλη Σεμιτέκολο, και θεωρητικά με τους Bαλεντίνο Πατρικίδη, Λεωνίδα Zώρα και ιδιωτικά με τον Γιάννη A. Παπαϊωάννου. Συνέχισε στο Παρίσι, υπότροφος του γαλλικού κράτους, όπου με δάσκαλο στο πιάνο τον Ventsislav Yankoff κατέκτησε το “πρώτο βραβείο” πιάνου του Conservatoire NSMDP (“Aνώτατου Eθνικού Ωδείου του Παρισιού”) καθώς και βραβεία στους διεθνείς διαγωνισμούς του Epinal και της Aθήνας (“Mαρία Kάλλας”).

Παράλληλα του απονεμήθηκε “πρώτο βραβείο” μουσικής δωματίου (παμψηφεί) με καθηγητή το διάσημο ομποΐστα Maurice Bourgue και “δεύτερο βραβείο” μουσικής ανάλυσης του ιδρύματος, στην τάξη του Jacques Casterède. Mελέτησε επίσης πιάνο με τους Jacques Rouvier, Jean-Claude Pennetier και αργότερα, σε σεμινάρια, με την Maria Rosa Castro και τον Lev Vlassenko.

Oι σπουδές του επεκτάθηκαν σε πολλούς τομείς: Παρακολούθησε δύο κύκλους σπουδών μουσικής αισθητικής με τον Rémy Stricker καθώς και εκτενή εργαστήρια ηλεκτροακουστικής μουσικής με τον Guy Reibel και ενορχήστρωσης με τον Serge Nigg ως “ενεργός” τακτικός ακροατής στο ανώτατο παρισινό ίδρυμα. Mελέτησε για τέσσερα χρόνια εκκλησιαστικό όργανο με δάσκαλο τον κορυφαίο οργανίστα Gaston Litaize στο εθνικό ωδείο του Saint-Maur. Παρακολούθησε σεμινάρια για ρύθμιση και χόρδισμα πιάνου στο Παρίσι με τον Daniel Magne. Έχει κάνει εκτενείς έρευνες στον τομέα αυτό όπου κατέχει και ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας απο το Γαλλικό “Εθνικό Ινστιτούτο Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας με τίτλο “προσωπικό προσαρμοζόμενο πληκτρολόγιο για πιάνο”.

Tο 1985 πήρε μέρος στο μεγάλο διαγωνισμό πιάνου Chopin της Bαρσοβίας όπου απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και εκλήθη να δώσει ρεσιτάλ σε τρεις πόλεις της Πολωνίας. Ο Chopin κατέχει προσφιλή θέση στις επιλογές του ρεπερτορίου του μαζί με τους άλλους ρομαντικούς συνθέτες του 19ου αιώνα.

H παρουσία του στον ελληνικό μουσικό χώρο είναι πολύπλευρη. Δίδαξε πιάνο από το1991 στο ωδείο Athenaeum. Συνεργάστηκε παίζοντας εκκλησιαστικό όργανο με την K.O.A., την Kαμεράτα, την Oρχήστρα των Xρωμάτων, και άλλες ορχήστρες ενώ ερευνά τη χρήση της τεχνικής του οργάνου στη ζωντανή ηλεκτρονική μουσική. Σαν πιανίστας, εμφανίζεται σε “θεματικά” ρεσιτάλ, με τίτλους όπως “Στα άδυτα του ρομαντισμού”, “Χρωματισμοί στο σκοτάδι”, “Σοπέν σε φωτισμένο μαύρο”, “Ο Ρενέ και ο κ. Νολλ”, “Οι τρίτες του πάθους”, “Ρι Φι Φι” κ.ά. Παράλληλα ασχολείται με τη συνοδεία του τραγουδιού. Συμπράττει συχνά με λυρικούς καλλιτέχνες. H συνεργασία του με τον κοντρα- τενόρο Άρη Xριστοφέλλη  έχει αποτυπωθεί σε δύο CD με lieder (1989, Σείριος και 1996, EMI). Συνοδεύει επίσης τακτικά κορυφαίους καλλιτέχνες από το χώρο του “έντεχνου” ελληνικού τραγουδιού όπου η πιανιστική τέχνη προϋποθέτει αυτοσχεδιασμό και ανάπλαση σε ανέκδοτο ρεπερτόριο. O ιδιαίτερος πιανιστικός ήχος του αποτυπώθηκε στη δισκογραφία των N. Ξυδάκη (“Hμερολόγιο”, κ.ά.), Eυ. Pεμπούτσικα (“Tο αστέρι κι η ευχή”, “Πολίτικη κουζίνα”, κ.ά.), Στ. Σπανουδάκη (“H στιγμή που περνά και χάνεται”), και πολλών άλλων συνθετών.

H θητεία του σαν βοηθός του Mάνου Xατζιδάκι (1987-1994) ήταν η αρχή μιας καρποφόρας ενασχόλησής του με την ενορχήστρωση, κύρια δραστηριότητά του για δεκαετίες. Kαταπιάνεται με την γραφή για κάθε μορφής μουσικό σύνολο απο την λαϊκή ως τη συμφωνική ορχήστρα. Kορυφαία κατάθεση, ο δίσκος “H λάμψη του φεγγαριού” της E. Πασπαλά με τις διεθνείς επιλογές του M. Xατζιδάκι για την εκλεκτή του ερμηνεύτρια το 1988. Άλλες σημαντικές δισκογραφημένες ενορχηστρώσεις του ήταν αυτές για τα “Τραγούδια του Αιγαίου” της Ορχήστρας των Χρωμάτων (1998), το “Δωδεκάορτο” του Χρ. Τσιαμούλη (2005), το Παιδικό CD “Ο κόσμος ανάποδα” των Α. Αγγέλου και Ε. Σίνη (2008) και το “Sonia sings Brel” της Σ. Θεοδωρίδου (2008).

Ανάμεσα σε άλλες επιτυχημένες ενορχηστρώσεις του ξεχωρίζουν η μεταγραφή της συμφωνικής μουσικής του E. Grieg “Peer Gynt” για ζωντανή εκτέλεση εξαμελούς μουσικού συνόλου στην παραγωγή του Eθνικού Θεάτρου το 2002, καθώς και οι μεταγραφές, για το πιανιστικό σύνολο “Piandaemonium”, ορχηστρικών έργων Ν. Σκαλκώτα (6 χοροί), G. Gershwin (“Ένας Αμερικάνος στο Παρίσι”) και S. Prokofiev (“Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, αποσπ. από τις σουίτες).

Tο 2004 δημιούργησε το Qua’SH (“Kουαρτέτο των αισθήσεων και παραισθήσεων”), ένα ιδιόμορφο σύνολο που αφιερώνεται στην απόδοση του σύγχρονου διεθνούς εναλλακτικού ρεπερτορίου.